Archaeoequus

Bródno Stare

Bródno Stare, stanowisko 1; obiekt 37; osada.

Chronologia: XI–XII w.

Cechy biologiczne i biometryczne:

fragmenty czaszek koni od co najmniej trzech osobników.

Morfologia i tafonomia:

w obiekcie zarejestrowano także inne elementy szkieletu konia; zawartość obiektu stanowiła czarna gleba z węglem drzewnym, fragmenty naczyń ceramicznych i kości czterech gatunków; w bezpośrednim sąsiedztwie jednej z czaszek odnaleziono sprzączkę z brązu, prawdopodobnie fragment uzdy konia; oraz fragmenty anatomicznie odmiennych kości czterech innych gatunków zwierząt.

Literatura: Jaremek 2002; Piątkowska-Małecka i Gręzak 2002.

Archaeoequus